Różyczka to choroba zakaźna, wywoływana przez wirus różyczki. Należy do chorób wieku przedszkolnego, podobnie jak ospa wietrzna, odra czy świnka, a jej przebycie daje trwałą odporność na całe życie. Głównie występuje u dzieci w wieku szkolnym i przedszkolnym, ale zdarza się, że zapadają na nią również dorośli. Wówczas ryzyko groźnych powikłań znacząco wzrasta.
Jak wygląda różyczka?
Zdarza się, że różyczka przebiega bezobjawowo, a jedynym objawem jest powiększenie węzłów chłonnych. Do najczęstszych objawów należą jednak:
- małe, czerwono-różowe plamki, które mogą zlewać się w duże plamy na ciele
- bladoróżowa, z reguły swędząca wysypka
- gorączka
- powiększenie i bolesność węzłów chłonnych
- bolesne ranki w jamie ustnej
- brak apetytu
- ogólne osłabienie i ból kończyn
Wysypka znika po 2-3 dniach, nie pozostawiając po sobie żadnych śladów. Jest to sytuacja odwrotna do ospy wietrznej, w przypadku której rozdrapane wypryski tworzą trwałe blizny poospowe. Jej przebieg jest łagodny (zwłaszcza u dzieci), a stan chorego lepszy niż w przypadku odry czy ospy wietrznej.
Powikłania po różyczce
Powikłania po różyczce bardzo rzadko zdarzają się u dzieci; są bardziej powszechne wśród osób, które zapadły na tę chorobę w późniejszych latach życia. Do powikłań należy:
- różyczkowe zapalenie mózgu
- różyczkowe zapalenie stawów
- plamica różyczkowa
- małopłytkowość
Leczenie różyczki
Jako że wysypka zamyka samoistnie po 2-3 dniach od jej wystąpienia, w przypadku tej choroby stosuje się wyłącznie leczenie objawowe. Najczęściej podaje się leki przeciwgorączkowe. Mimo to konieczna jest wizyta u lekarza, który pomoże rozpoznać chorobę.
Różyczka u ciężarnych
Różyczka stwarza największe ryzyko, jeśli wystąpi u kobiet w ciąży, które nie były szczepione lub nie przebyły wcześniej choroby. Może ona wówczas wywołać zmiany rozwojowe u płodu, noszące nazwę zespołu Gregga. Mogą one obejmować układ sercowo-naczyniowy, układ nerwowy i narządy zmysłów. Śmiertelność u noworodków z zespołem Gregga jest większa o 15%.